QR barkodu cep telefonunuza okutarak bilgilerimizi telefonunuza kaydedebilirsiniz.

Anne baba tutumları

Anne-Baba Tutumunun Önemi

    Dört duvarın korumasıyla değil, içinde yaşayanların gönül birlikteliği ile birlikte el ele , omuz omuza vermeleriyle güçlenen ve korunan yapıya aile denir.

    Aile  ;  çocuğuna önce kucağında sevgi ve güven depolayan, sonra elinden tutarak bunları devam ettiren, daha sonra kendi ayakları üzerinde durması için ‘ilerle’ diyen fakat arkasından takip eden, ondan sonrada kendi ilerleyişini sağlayacak hale gelince ardından el sallayan, duasını, danıştığı zaman desteğini ve ihtiyaç halinde yardımını ömür boyu sürdüren anne-baba modelini, çocukların zihnine yerleştiren bir kurumdur.

    BİR NAZLI KUŞA BENZER ÇOCUK DEDİĞİN. EV İSTER, EKMEK İSTER, ÖPÜLMEK, OKŞANMAK İSTER.

    Yapılan araştırmalar, çocuğun gelişimini kalıtım ve çevrenin belirlediğini, yönlendirdiğini göstermektedir. Kalıtım, kişinin anne-babasından genler yolu ile aldığı özellikleridir. Çevre ise çocuğun anne karnına düşmesinden başlayarak, insanı etkileyen tüm dış uyarıcılardır. Çocuk, Allah’ın izniyle doğuştan fıtratına konulmuş olan kapasiteyi, içinde yaşadığı çevrede geliştirir. Doğumdan sonra çocuğun en yakın çevresi ailesidir. Aile, çocuğun gelişiminde özelliklede ilk yıllarında, çok önemli bir yer tutar.

   AİLE;ÇOCUĞU GELECEĞE HAZIRLAMADA EN ETKİLİ KURUMDUR. 

      Ailede anne-baba, çocuğun beslenme, barınma, korunma ve hayatı öğrenmesi için her türlü imkanı sağlamakla yükümlüdür. Anne-baba, çocuğuna yeterince sevgi ve şefkat göstererek, ihtiyaçlarını yerinde ve zamanında karşılamaya çalışarak, çocukta güven duygusunun temelini oluşturmaya çalışır. Çocuğun yeteneklerinin her yönden gelişmesine yardımcı olur. Bu bakımdan, aile çocuğu geleceğe hazırlamada en etkili kurumdur.

      Çocukluk döneminin ilk yılları, genellikle çocuğun öğrenmesi gereken ve bir ömür boyu etkisi altında bulunduracak davranış ve alışkanlıkların büyük ve en önemli bölümünü kazandığı dönemdir. Bazı psikologlar bu dönemde kazanılan alışkanlıkların; ömür boyu kazanılan alışkanlıkların %30’unu, bazıları ise %90’ını oluşturduğunu savunurlar. Onun için diyoruz ki gerçek eğitim ailede alınan eğitimdir. Yani okul evde başlar . Onun için ebeveynlerin çok titiz ve dikkatli olmaları gerekir.

      Ama maalesef; terbiye deyince ailelerin çoğu, sadece yanlışların düzeltilmesi, öğüt verme, nasihat etme, uyarı ve ikazlarda bulunma diye algılamaktadırlar. Aile içinde çocuğa gereken eğitimi vermek ve topluma uyum sağlayabilecek bir şekilde yetiştirmek ilk görevidir. Tabi bunu yaparken de ikaz ve uyarıların dışında, Allah’ın çocuğun fıtratına yerleştirdiği tüm potansiyeli geliştirebileceği ortamı sağlamaktır.
Çocuğun aile içindeki eğitimden gereği gibi faydalanabilmesi anne-babaların, çocuklarına karşı yönelttikleri sağlıklı tutuma bağlıdır.

     SAĞLIKLI BİR TUTUM İÇİN:

• 1-Kendilerini seven yani kendileri ile barışık,
• 2-Dengeli ve düzenli
• 3-Huzurlu ve sakin
• 4-Birbirlerine karşı sevgi ve saygı gösteren
• 5-İlgili ve hoşgörülü

ANNE-BABALARIN SAĞLIKSIZ TUTUMLARININ NEDENLERİ

• 1-Bazı anne babaların kendi çocukluk yıllarında aşırı baskılı büyümeleri.
• 2-Bazı anne-babaların kendi çocukluk yıllarında aşırı gevşek bir eğitim içinde büyümeleri.
• 3-Boşanmış veya parçalanmış ailelerden gelmeleri
• 4-Eşlerinde aradıkları mutluluğu ve huzuru bulamamaları
• 5-A-Çok genç yaşta

    A-Planlamadıkları bir zamanda

    B-Ekonomik yönden sıkıntı içinde bulundukları bir zamanda anne-baba olmaları olumsuz anne-baba tutumlarının nedenlerindendir.

      İYİ BİR ANNE-BABA

• 1-Daima çocuklarında iyi şeyleri görür.
• 2-Çocuklarını tanır ve huyuna göre davranır.
• 3-Eleştirileri yapıcı ve yol göstericidir.
• 4-Tavır ve tutumları tutarlıdır.
• 5-Çocuklarının ihtiyaç ve isteklerini anlar.
• 6-Ev ortamını eğlenceli hale getirmeye çalışır.
• 7-Dinlemek ve duymak için zaman ayırır.
• 8-Her zaman geri bildirim verir.
• 9-Çocuklarının kişilik gelişimini besler.
• 10-Yeni heyecan ve aktiviteler geliştirir.
• 11-Çocuklarını karar verme sürecine dahil eder.
• 12-Küçük başarıları fark eder ve takdir eder.
• 13-Küçük yanlışları görmezden gelir ve takip eder.
• 14-Çocuklarının doğru yaptıkları şeyleri söyler.
• 15-Çocuklarını tanır, onlardan yetenekleri ölçüsünde şeyler bekler ve bunları alır.